This is a Dutch poem about how I feel about writing poetry. It's meant to be kind of humorous, though there's nothing funny about not being able to express your feelings... x_x I'm sure we all know that.
---
Hier zit ik weer aan mijn bureau
aan een pen te slijmen
Ik voel me zo inspiratieloos
en tóch wil ik rijmen
Wel zijn er soms nog
enige complicaties bij
Want op dat witte papiertje komt straks
een klein deeltje van mij
Dichten is dan ook een heel gedoe
Na tien regels word ik al moe
En hoe kan ik nou met woorden zeggen,
wat ik diep vanbinnen voel?
Vaak raak ik m'n zinnen kwijt
of raak ik ietwat afge- hé, een vlinder!
Vroeger schreef ik heel erg veel
maar dat wordt ook steeds minder
Dichten is een heel gedoe
Na achttien zinnen ben ik doodmoe
En vergeten bovendien
wat ik de lezer wilde laten zien
Nee, dichten is m'n hoofdpijn niet waard
dus pak ik mijn potlood, en teken ik maar.
~Aviva Creations
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten